کدام مسائل حل شده و کدام موضوعات باقی مانده است؟ +عکس
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۷۲۱۰
نمودار سینوسی مذاکرات بر سر احیای توافق هستهای در پایینترین نقطه خود به نظر میرسد. اما کدام مسائل مانع از دستیابی طرفهای مذاکرهکننده به توافق شده است؟ جنوب نیوز- در حالی که طی یک مقطع چندینماهه، اخبار زیادی دربارهی تلاشها برای احیای توافق هستهای میان ایران، ۱+۴، و آمریکا مخابره میشد، اکنون چند هفتهای است که این اخبار، از محتوای واقعی تهی شدهاند و صرفاً تا حد پوشش بیانیههای طرفها تنزل پیدا کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کارگران در یک کارخانهی تبدیل اورانیوم در حاشیهی شهر اصفهان مشغول کار هستند. بخشی از مشکل باقیمانده برای احیای توافق هستهای، تحقیقات جدید آژانس بینالمللی انرژی اتمی دربارهی تأسیساتی است که این نهاد ادعا میکند ایران در آنها فعالیت اعلامنشدهی هستهای داشته است. (+)
در همینباره بخوانید:
›› آیا برجام احیا میشود؟/ «تصمیم سیاسی» مورد نظر ایران چیست؟
›› طولانی شدن مذاکرات هستهای به نفع کدام طرف است؟
لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیمگیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاههای محافل رسانهای-اندیشکدهای بینالمللی این گزارش را منتشر میکند و دیدگاهها، ادعاها و القائات این گزارش لزوماً مورد تأیید مشرق نیست.
احیای توافق تاریخیای که برنامهی هستهای ایران را محدود میکرد، میتواند راه را برای برداشتن تحریمهای آمریکا و ازسرگیری صادرات انرژی ایران به بازارهای جهانی هموار کند. مذاکرات[۲] به دلیل بیاعتمادی متقابل و همچنین درخواستهای تهران مبنی بر تضمین واشینگتن نسبت به بهرهمندی اقتصادی ایران از هرگونه توافق جدیدی و اینکه ناظران بینالمللی، تحقیقات دربارهی فعالیتهای هستهای گذشتهی این کشور را محدود کنند، با مشکل مواجه شده است.
بایدن: تخریب برجام کار ترامپ بود، اما احیای آن وظیفهی ایران است [دانلود] «آنتونی بلینکن» وزیر خارجهی آمریکا، اعتراف میکند که فروپاشی برجام تقصیر دولت آمریکا بوده، اما میگوید احیای توافق به عهدهی ایران است [دانلود]در همینباره بخوانید:
›› سه گام بایدن برای احیای برجام: پذیرش اشتباه، لغو تحریمها و رها کردن مسائل غیرهستهای
›› اذعان روزنامه کنگره آمریکا: بایدن نمیتواند برجام را احیا کند
۱- ایران چه تضمینهایی خواسته است؟
سال ۲۰۱۸، دولت دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، به طور یکجانبه از توافقی که سال ۲۰۱۵ امضا شده بود، خارج شد، و تحریمهایی را مجدداً اعمال کرد که صادرات نفت ایران را بهشدت کاهش دادند. حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجهی ایران، در کنفرانس امنیتی مونیخ در ماه فوریه[ی سال ۲۰۲۲] به دیپلماتها و مقامات دفاعی بینالمللی گفت قدرتهای جهانی آن سوی میز مذاکره باید تضمین دهند که ایرانیها فریب نخواهند خورد؛ یعنی دوباره بعد از محدود کردن فعالیتهای هستهایشان، تحت تحریم قرار نخواهند گرفت. امیرعبداللهیان دربارهی توافق قبلی نیز گفت: «آمریکاییها بودند که آن [توافقنامه] را خراب کردند. اکنون هم به عهدهی آمریکاییهاست که آن را احیا کنند.»
بایدن هم میتواند (مانند ترامپ که با یک امضا از برجام خارج شد) با امضای یک «فرمان اجرایی» تحریمهای ضدایرانی را لغو کند و عملاً گام بلندی در جهت احیای برجام بردارد، اما نمیتواند تضمین کند که دولت بعدی آمریکا از توافق با ایران خارج نخواهد شد. به علاوه، این را هم میداند که ایران تن به مذاکره دربارهی مسائل غیرهستهای نخواهد داد و بنابراین احیای برجام میتواند سقف آرزوهای دولتش دربارهی توافق با تهران باشد. (+)
اعلام خروج آمریکا از برجام توسط دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق این کشور [دانلود]در همینباره بخوانید:
›› رئیسجمهور «بزدل»؛ بایدن «نمیتواند» یا «نمیخواهد» برجام را احیا کند؟
›› مجله آمریکایی: بایدن است که باید در بازگشت به برجام پیشقدم شود
۲- آیا ارائهی چنین تضمینهایی امکانپذیر است؟
مقامات آمریکایی این نظریه را که میتوانند تضمین کنند رئیسجمهور آیندهی آمریکا دوباره از توافقِ موسوم به «برنامهی جامع اقدام مشترک» خارج نخواهد شد، به سخره گرفتهاند. پیشاپیش احیای این توافق با مخالفتهای قابلتوجهی در آمریکا مواجه است. بیش از ۱۰۰ نمایندهی جمهوریخواه کنگره وعده دادهاند که با هرگونه تخفیف تحریمها علیه ایران توسط دولت جو بایدن، رئیسجمهور دموکرات آمریکا، مخالفت خواهند کرد.
یک لایحهی دوحزبی [مورد توافق نمایندگان هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در کنگره] که ماه جولای ارائه شد، دولت آمریکا را ملزم میکند تا خطرات ناشی از هستهای شدن ایران را هر سه ماه یک بار ارزیابی [و گزارش] کند[۳]. اختلاف بر سر توافق هستهای در داخل آمریکا، مذاکرهکنندگان این کشور را مجبور کرده است تا راهحلهای خلاقانهای پیدا کنند که الزامات ایران را در چارچوب نظام تقسیم قدرت در واشینگتن برآورده نماید.
اخیراً مقامات مذاکرهکننده اعلام کردند طرفهای توافق در زمینهی تعیین غرامتهای خاصی پیشرفت کردهاند که بهرهمندی اقتصادی ایران را تضمین میکند؛ حتی اگر دولت بعدی آمریکا یا لایحهی کنگرهی این کشور دوباره توافق را لغو کند.
«نخیر. جو بایدن مطلقاً هیچ اختیاری به موجب قانون اساسی ندارد که چنین تعهدی بدهد. تا وقتی توافق با ایران توسط مجلس سنا به عنوان یک معاهده تصویب نشود (که بایدن میداند نخواهد شد) صددرصد قطعی است که هر رئیسجمهور جمهوریخواهی در آینده، آن را پاره خواهد کرد. دوباره [مانند ترامپ].»؛ توئیت «تد کروز» سناتور جمهوریخواه ایالت تگزاس، در واکنش به گزارشی دربارهی تعهد بایدن به عدم خروج مجدد آمریکا از توافق هستهای با ایران (+)
در همینباره بخوانید:
›› بزرگترین نقطهضعف برجام چیست و برای رفع آن چه باید کرد؟
›› خاورمیانه عاری از سلاح هستهای؛ ابتکاری که میتواند جایگزین برجام شود
۳- خطوط قرمز دیگر واشینگتن چیست؟
پس از اصرار مذاکرهکنندگان آمریکایی بر حفظ تحریمهایی که به خاطر فعالیتهای شرورانهی ایران، فارغ از برنامهی هستهای این کشور، وضع شدهاند، تهران از درخواست لغو تحریمها علیه گروه نخبهی شبهنظامیاش، موسوم به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، صرفنظر کرد. کاخ سفید همچنین باید مطمئن شود که هیچ امتیازی به ایران نمیدهد که مصداق تغییر اساسی در توافقنامهی اولیه باشد، چراکه در این صورت، کنگره بار دیگر اختیار موشکافی این توافق را خواهد داشت. قانونگذاران بدبین کنگره قسم خوردهاند از قانونی [تحت عنوان «قانون بررسی توافق هستهای ایران (۲۰۱۵)» - جزئیات بیشتر] استفاده کنند که سال ۲۰۱۵ وضع شده و رئیسجمهور آمریکا را ملزم میکند هرگونه توافق جدیدی با ایران را برای بازبینی در اختیار کنگره قرار دهد.
احیای برجام؛ گره کوری که باز شدن آن به دست کنگرهی آمریکاست [دانلود]در همینباره بخوانید:
›› ابوعطاخوانی قورباغه: وقتی جان بولتون از دیپلماسی با ایران مینویسد
›› ورای وعدهها و خط قرمزها؛ آیا میتوان برجام را نجات داد؟
۴- مسئلهی زیرساختهای هستهای ایران چیست؟
یکی از دلایل اشتیاق قدرتهای جهانی برای بازگشت به توافق هستهای این است که مهندسان ایرانی، در غیاب محدودیتهای وضعشده در آن توافق، ظرفیت این کشور برای غنیسازی سریع اورانیوم تا سطوح نزدیک به غنای مورد نیاز برای ساخت سلاح هستهای، افزایش دادهاند[۴]. این کشور همیشه اعلام کرده است که برنامهی اتمیاش صلحآمیز است، اما توافق سال ۲۰۱۵ برای تأیید این ادعا منعقد شده بود. ایران اکنون نسبت به محدودیتهای تعیینشده در توافق هستهای، تعداد بیشتری سانتریفیوژ پیشرفته (ماشینهایی که با سرعت مافوق صوت میچرخند تا ایزوتوپهای اورانیوم را از یکدیگر جداسازی کنند) در وضعیت عملیاتی دارد؛ توافق سال ۲۰۱۵ تنها اجازهی فعالیت ۵۰۶۰ دستگاه نسل اول را میداد. طبق مفاد قرارداد اولیه، ایران میتوانست سانتریفیوژهای جدید را به شکل ناقص و تحت نظارت بینالمللی مونتاژ کند، و تنها از سال ۲۰۲۵ دستگاههای تکمیلشده را وارد خدمت نماید.
رآکتورهای هستهای در تأسیسات نطنز در ایران. از نظر بسیاری از کشورهایی که در حال حاضر سلاح هستهای ندارند، هزینههای هنفگت و ادامهدار نظامیسازی برنامهی هستهای قابلتوجیه نیست. در عین حال، ایران مصمم است طبق حق طبیعیاش، از سانتریفیوژهایی که به صورت بومی طراحی و تولید کرده، برای اهداف صلحآمیز استفاده نماید. (+)
در همینباره بخوانید:
›› چگونه آمریکا ایران را وادار به ساخت بمب اتمی میکند؟
›› پاسخ کارشناسان به یک سؤال: اگر مذاکرات هستهای شکست بخورد، چه میشود؟
۵- چه پیشنهاداتی ارائه شده است؟
در غیاب تضمینهای کامل [از جانب واشینگتن]، ایران میخواهد پیشرفتهایش در زمینهی ساخت سانتریفیوژ را دستنخورده باقی بگذارد تا در صورت خروج مجدد آمریکا از توافق، بتواند بهسرعت مسیر خودش را معکوس کند[۵]. در این زمینه، آمریکا در ماه فوریه با تعلیق تحریمها علیه همکاری هستهای غیرنظامی با ایران، در را برای سازش باز کرد. به این ترتیب، راه برای این کشور خلیج فارسی هموار شد تا بتواند سوخت هستهای و سانتریفیوژهایش را به یک کشور ثالثِ دوست ارسال کند؛ با این تضمین که در صورت نقض مجدد توافق، این اموال به ایران بازگردانده خواهند شد. روسیه و قزاقستان به عنوان کشورهای کمککار احتمالی مطرح شدهاند؛ قزاقستان در توافقنامهی اولیه نیز به عنوان محل احتمالی انبار سوخت هستهای ایران تعیین شده بود. با این حال، [علی شمخانی] دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران گفته است که بهترین راه برای این کشور احتمالاً این است که سانتریفیوژهایش را مهروموم کند، اما دستنخورده [نزد خودش] نگه دارد؛ نه اینکه پیچومهرههای آنها را به طور کامل باز کند [و آنها را به یک کشور دیگر بفرستد].
صحبتهای رهبر ایران در دیدار با اعضای دولت روحانی، با موضوع تجربهی اعتماد به غرب و تضمین ندادن آمریکاییها دربارهی عدم خروج دوباره از برجام [دانلود]در همینباره بخوانید:
›› «در غرب تحصیل نکردهاند و از آمریکا نمیترسند»؛ اشکال تیم مذاکرهکننده جدید ایران!
›› امام صادقیها؛ نسل جدید خواص جمهوری اسلامی که آمریکا باید با آنها آشنا شود
۶- مسئلهی نظارتهای هستهای چیست؟
پیش از امضای توافق هستهای اولیه، ایران با دستیابی به یک تفاهم جانبی با آژانس بینالمللی انرژی اتمی، توانست پروندهی تحقیقات طاقتفرسا دربارهی فعالیتهای هستهای قبلیاش را ببندد. با این وجود، پس از خروج دولت ترامپ از این توافق، شبهات جدیدی پدید آمد. بعد از آنکه اسرائیل با انجام یک عملیات جاسوسی، اسنادی را از داخل ایران به خارج از این کشور منتقل کرد، آژانس بینالمللی انرژی اتمی تحقیقات جدیدی را دربارهی آثاری که از اورانیوم ساخت دست بشر در چندین سایت اعلامنشده در ایران کشف شده بود، آغاز کرد. این موضوعی است که اکنون به یک عامل احتمالی مخرب در مذاکرات تبدیل شده است. ایران خواستار پایان این تحقیقات به عنوان بخشی از یک توافق گستردهتر شده است. این در حالی است که کشورهایی که دارند با ایران مذاکره میکنند، نمیتوانند به آژانس بینالمللی انرژی اتمی (که به عنوان یک حسابرس مستقل عمل میکند) دستور دهند تا تحقیقات خود را زودتر از موعد، پایان دهد. مذاکرات موازی برای دستیابی به راهحلی دربارهی این مسئله صورت گرفته، اما تا کنون نتایج ملموسی به دنبال نداشته است.
نمایش خندهدار نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل درباره «تأسیسات تورقوزآباد» [دانلود]در همینباره بخوانید:
›› نمایش کمدی نتانیاهو: دروغپردازی صهیونیستها با تصاویر ماهوارهای «تورقوزآباد»
›› ژنرال اسرائیلی: به لطف بازرسیهای آژانس اطلاعات زیادی درباره سایتهای هستهای ایران داریم
[۱] The Sticky Issues Holding Up a New Iran Nuclear Deal Link
[۲] EU Says Iran’s Response to Nuclear Deal Plan Is Constructive Link
[۳] Iran Warns US Over Bill Diminishing Biden Bid for Atomic Deal Link
[۴] Without Nuclear Deal, How Close Is Iran to a Bomb? Link
[۵] Iran Says Nuclear Talks Progressed But Toughest Issues Remain Link
منبع: جنوب نیوز
کلیدواژه: آژانس بین المللی انرژی اتمی توافق هسته ای هسته ای ایران مذاکره کننده احیای برجام احیای توافق هسته ای رئیس جمهور ی این کشور ی هسته ای سال ۲۰۱۵ برنامه ی درباره ی ی آمریکا تحریم ها ی توافق ی ایران ی اتمی طرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۷۲۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امضای قرارداد فشار افزایی با ابهامات باقی مانده
به گزارش خبرنگار مهر، روزهای پایانی اسفند سال گذشته مهمترین قرارداد حوزه نفت یعنی فشار افزایی پارس جنوبی به امضا رسید. قراردادی که به گفته وزیر نفت ۲۰ میلیارد دلار بار مالی دارد اما به گفته مسؤولان وزارت نت ۹۰۰ میلیارد درآمد عاید کشور میکند.
وزیر نفت مدعی شده بود این طرح میتوانست هشت سال پیش آغاز شود اما انتظار برای ورود شرکتهای خارجی به این طرح نتیجه بخش نبود و شیب بزرگترین میدان گازی مشترک جهان که به سمت قطر است موجب شد فرار گاز به سمت کشور رقیب روز به روز بیشتر شود.
به گفته وزیر نفت طرح ملی فشار افزایی در پارس جنوبی از سال ۲۰۱۷ میلادی معطل و بلاتکلیف بود، وزارت نفت در دولت جدید همتی جانانه کرد و با انجام کارهای کارشناسی تصمیم گرفته شد احداث واحد فشار افزایی در دریا باشد، این در حالی است که قطر هم چند ماه پیش بهمنظور توسعه و فشار افزایی در بخش قطری پارس جنوبی (گنبد شمالی) در دریا، با شرکتهای خارجی قرارداد امضا کرد.
اوجی با اشاره به اینکه با ادامه برداشت از این میدان بدون اجرای طرحهای فشار افزایی، شاهد افت فشار در این میدان خواهیم بود، ادامه میدهد اهمیت بهرهبرداری از این میدان مشترک آنجاست که ۹۳ درصد سوخت نیروگاهها و صنایع گاز و بخش عمدهای از خوراک پتروشیمیها از گاز این میدان تأمین میشود.
آنطور که اوجی گفته بود، سکوی فاز ۱۳ آلفا که کشتی بحرینی به آن برخورد کرده بود در اردیبهشتماه سال ۱۴۰۳ راه اندازی میشود و طی سه تا چهار سال آینده فشار افزایی در میدان مشترک پارس جنوبی آغاز خواهد شد.
امروز که بیش از یک ماه از امضای این قرار داد با شرکتهای داخلی میگذرد خوب است نگاهی به این قرارداد بیاندازیم تا وضعیت آن مورد ارزیابی قرار گیرد.
درآمد ۹۰۰ میلیارد دلاری، از رؤیا تا واقعیت
۷۰ درصد گاز ایران از میدان مشترک پارس جنوبی برداشت میشود و ۴۵ درصد خوراک پالایشگاههای نفتی از تولیدات این میدان است و با راهاندازی سکوهای فشار افزایی در این میدان، تا ۷۰ سال برداشت گاز از پارس جنوبی ادامه پیدا میکند، اوجی هم با تاکید بر این موضوع اذعان کرد: ۵۰ درصد ذخایر گازی ایران در میدان مشترک پارس جنوبی واقع شده است، در دولت سیزدهم تحریمها مانع رشد توسعه صنعت نفت و گاز نشده است و امسال در ۴۰ سال گذشته برای نخستین بار برای سه فصل پیاپی، شاهد رشد اقتصادی بالای ۲۰ درصد در بخش نفت و گاز بودهایم.
البته موضع به همین جا ختم نمیشود چرا که محسن خجسته مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به اینکه طرح ملی فشار افزایی، ۹۰ تریلیون فوت مکعب به برداشت گاز و ۲ میلیارد بشکه افزایش برداشت میعانات گازی از پارس جنوبی میافزاید، گفت: این اقدام درآمد ۹۰۰ میلیارد دلاری برای کشور بهدنبال خواهد داشت.
خجستهمهر با تأکید بر اینکه این طرح از نظر گستردگی فنی و اجرایی و فناوری طرح بزرگی است و یک ظرفیت سرمایهگذاری ۲۰ میلیارد دلاری را در اختیار پیمانکاران ایرانی قرار میدهد، گفت: نباید اقدامهای خود را شرطی کنیم و باید بتوانیم مهمترین و بزرگترین کارهای کشور را به نتیجه برسانیم.
روش تأمین مالی پروژه فشار افزایی همچنان در هالهای از ابهام
اکنون گاز خام از میدان مشترک پارس جنوبی با ۳۸ سکوی تولیدی و پشتیبان برداشت میشود و قرارداد اجرایی طرح ملی فشار افزایی در پارس جنوبی با چهار پیمانکار اصلی به امضا رسید و آنطور که وزیر نفت گفته بود، با ساخت ۲۸ سکو (۱۴ سکوی فشار افزا و ۱۴ سکوی پشتیبان در هفت منطقه تعیین شده) اجرا خواهد شد. پیمانکاران اصلی در اجرای طرح ملی فشار افزایی میدان مشترک پارس جنوبی، شرکتهای پتروپارس، اویک، قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء (ص) و مپنا هستند و پیمانکار مهندسی مفهومی، پایه مقدماتی و پیشرفته یک شرکت مشاور ایرانی است.
اگرچه مسؤولان صنعت نفت بهره برداری از سکوهای فشار افزایی را برنامهای چهار ساله عنوان کردهاند اما هم اکنون برای اجرایی شدن آن چند ابهام وجود دارد اول آنکه شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی این پروژه چرا اطلاعات، آمار و ارقام روشنی را برای تأمین مالی این پروژه بیان نمیکند. حتی با وجود اینکه هزینه این پروژه را ۲۰ میلیارد دلار برآورد کردهاند اما مشخص نیست تأمین مالی این پروژه در چند مرحله و چگونه صورت خواهد گرفت و متولیان تأمین مالی کدام بانکها و شرکتها هستند؟
دیگر ابهامی که در رابطه با این قرارداد وجود دارد به درستی مشخص نشده است که سکو های فشار افزایی تماماً ساخت داخل است یا آنکه فناوریهای روز دنیا هم مورد استفاده قرار میگیرد اگر تماماً ساخت داخل است با شرکتهای دانش بنیان قراردادی به امضا رسیده است یا خیر! اگر چنین قراردادی به امضا رسیده است چرا جزئیاتی از آن وجود ندارد.
مساله دیگر این است که شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی و کارفرما چرا اجرای این طرحها را در اختیار شرکتهای شبه دولتی قرارداده است و به صحبتهای رهبری که در دیدار با بخش خصوصی مطرح شد کمترین توجه شده است مقام معظم رهبری بارها به مشارکت بخش خصوصی تاکید داشتند و اصلاً به همین دلیل سال جاری را سال جهش تولید با مشارکت بخش خصوصی نامگذاری کردند.
اگرچه خبرنگار مهر کاملاً به این موضوع توجه دارد که کشور در شرایط تحریم به سر میبرد و قطعاً نمیتوان انتظار داشت تا جزئیات دقیق نحوه اجرای این پروژه رسانهای شود اما مساله نحوه تأمین مالی و همچنین حضور شرکتهای به اصطلاح خصولتی به جای خصوصی ربطی به موضوع تحریم ندارد و مسؤولان ارشد شرکت ملی نفت ایران باید در این زمینه شفاف سازی کنند.
کد خبر 6087257